Με βάση δημοσίευμα γνωστής ιστοσελίδας, το ωρολόγιο πρόγραμμα της Β΄τάξης του Λυκείου που θα ισχύσει από την επόμενη σχολική χρονιά (2018-2019) είναι το παρακάτω:
Καταργείται η διδασκαλία της Αντιγόνης του Σοφοκλή
Πρέπει επιτέλους ως σωματείο, ως ομοσπονδία, ως εκπαιδευτικοί να αποφασίσουμε εάν είμαστε με τον σκοταδισμό, την αμορφωσιά, την βαρβαρότητα της αγοραίας χρησιμοθηρίας ή με τον πολιτισμό, τον ελληνικό και παγκόσμιο. Έχουμε το μοναδικό προνόμιο να επικοινωνούμε αμεσότερα με ορισμένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης και του πολιτισμού και τα καταργούμε! Είναι απαράδεκτο, εξοργιστικό, εν τέλει εγκληματικό να καταργεί το ελληνικό υπουργείο παιδείας την διδασκαλία κειμένων όπως: ο Επιτάφιος του Περικλή σχετικά πρόσφατα και τώρα η Αντιγόνη του Σοφοκλή. Αυτό δεν πρέπει να περάσει έτσι!
Μήπως αυτός είναι τελικά ο σκοπός του Υπουργείου; Να μην υφίσταται κανένας έλεγχος της εμπέδωσης της γνώσης και άρα κανένα κίνητρο για βελτίωση των μαθητών;
Με την τωρινή αξιολόγηση: «Μαμά πήρα είκοσι στην Χημεία!»
Με την «περιγραφική» αξιολόγηση: «Μαμά, πήρα πέντε πεντάρια / άριστα / «εξαιρετικά» στην Χημεία!»
Με πρόσφατη εγκύκλιό του το Υπουργείο Παιδείας ζητά από τους Συλλόγους Διδασκόντων των Γυμνασίων να αποφασίσουν εάν επιθυμούν να συμμετάσχουν στην πιλοτική εφαρμογή της λεγόμενης «περιγραφικής αξιολόγησης», που θα αντικαταταστήσει αυτήν με την κλίμακα 1-20, και από τους εκπαιδευτικούς εάν επιθυμούν να μετάσχουν στην σχετική επιμόρφωση.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113875477) αποκάλυψαν με τον πιο καθαρό τρόπο τις προθέσεις της κυβέρνησης: ο ελληνικός λαός θα πρέπει να πάψει επιτέλους να νιώθει περήφανος για τους αγώνες και τα επιτεύγματά του, αλλά και να πάψει να νιώθει αδικημένος για όσα έχει υποστεί, ειδικά στη νεότερη Ιστορία.
Έτσι, σύμφωνα με την Σία Αναγνωστοπούλου δεν έχει τόση σημασία αν ο Κολοκοτρώνης ήταν Έλληνας, καθώς έδρασε ως… Ευρωπαίος επαναστάτης, όσο για την πολύπαθη Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί κι αυτή ένα φαινόμενο που απλώς εντάσσεται στο παγκόσμιο… προσφυγικό ζήτημα!
Με τη σημερινή εκδήλωση τιμούμε την επέτειο της απόρριψης του ιταλικού τελεσιγράφου της 28ης Οκτωβρίου 1940. Θυμόμαστε και τιμούμε την απόκρουση της ιταλικής εισβολής και την απώθηση του εχθρικού στρατού βαθιά στο αλβανικό έδαφος. Τέλος, τιμούμε την ηρωική αντίσταση των ελλήνων στρατιωτών απέναντι στη γερμανική επίθεση στις 6 Απριλίου 1941. Το «Έπος του ’40», όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της τριπλής, γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής της χώρας, στα ελληνικά βουνά από τις ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις, αλλά και στο εξωτερικό, με τη συμμετοχή του ελληνικού στρατού στο μέτωπο της βόρειας Αφρικής κι αργότερα στη συμμαχική προέλαση στην Ιταλία. Πρόκειται για μία επέτειο που την καθιέρωσε η ίδια η Αντίσταση όταν στις 28 Οκτωβρίου 1941 ξέσπασαν αντικατοχικές εκδηλώσεις σε πολλά μέρη της χώρας. Το νόημα της επετείου συνοψίζεται στο διαχρονικό στοιχείο της αντίστασης και του αγώνα για ελευθερία που χαρακτηρίζει τον ελληνικό λαό. Ένας αγώνας που η σημασία του δεν επηρεάζει μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρο τον κόσμο, γιατί σε μας ανήκει η δόξα και η τιμή της πρώτης νίκης κατά του φασισμού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό που τόσο έξοχα απέδωσε ο Σικελιανός ως το «πανανθρώπινο εμβατήριο της Ελλάδας».
Το πολιτικό μυθιστόρημα του Τάσου Χατζηαναστασίου*
«Το κτήμα που βλέπει στην Θάλασσα»
Από τα «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ» των Αργολικών
Υπάρχει άραγε τρόπος να αντισταθούμε στην κρίση; Μπορεί μέσω της συνεργασίας να υπάρξει διέξοδος; Tην απάντηση επιχειρεί να δώσει στο νέο του μυθιστόρημα ο φιλόλογος Τάσος Χατζηαναστασίου, που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Ναύπλιο.
Μπορεί το βιβλίο του να είναι αποτέλεσμα μυθοπλασίας, ωστόσο οι ήρωές του έχουν δημιουργηθεί από χαρακτηριστικά των μαθητών του στο ΕΠΑΛ, του ίδιου αλλά και άλλων συναδέλφων και συμπολιτών του. «Περιέχονται στο βιβλίο και ιστορίες πραγματικές, που ήθελα να ακουστούν. Όπως ο Θέμης από την Πρόνοια» λέει.
Τράπεζα θεμάτων: η καταστροφή ως… ευκαιρία!
Του Τάσου Χατζηαναστασίου*
Η κριτική που ασκείται στο νέο σύστημα εξετάσεων, με βάση το οποίο το 50% των θεμάτων προκύπτει από κλήρωση μέσα από μία ηλεκτρονική τράπεζα, περιορίζεται συχνά στα προφανή αφήνοντας έξω ουσιαστικότερα ζητήματα.
Τα προφανή είναι πρώτα πρώτα η συνήθης, σε κάθε εφαρμοζόμενη για πρώτη φορά «καινοτομία» στην Ελλάδα, έλλειψη οργάνωσης, το γνωστό ελληνικό μπάχαλο και η γενναία δόση ανευθυνότητας που το συνοδεύει: η Τράπεζα «άνοιξε» την τελευταία στιγμή, πολλά θέματα ήταν κακοδιατυπωμένα ή δυσεπίλυτα ενώ βρέθηκαν και κάποια που ήταν εκτός ύλης!
ΕΠΑΛ: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου
Του Τάσου Χατζηαναστασίου*
Είναι πλέον φανερό σε όσους υπηρετούμε την πολύπαθη επαγγελματική εκπαίδευση πως ανομολόγητος σκοπός της κυβέρνησης είναι η περαιτέρω συρρίκνωση και υποβάθμιση των ΕΠΑΛ σε σχολές στοιχειώδους τεχνικής κατάρτισης στερώντας από τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων τη γενική παιδεία και μόρφωση.
Η απεργία (των καθηγητών) έληξε πριν ακόμη ξεκινήσει
Του Τάσου Χατζηαναστασίου*
«Φταίνε τα τραγούδια του, φταίει κι ο λυράρης,
μα φταίει κι ο ίδιος ο λαός γιατί ‘ναι μαραζιάρης»
(Διον. Σαββόπουλος)
6η μέρα σήμερα της απεργίας «διαρκείας» που ψήφισαν στις γενικές τους συνελεύσεις οι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ήδη υπάρχει πανελλαδικά η αίσθηση ότι «δεν τραβάει» και πως οι καθηγητές στην πλειοψηφία τους επιστρέφουν άλλοι με βαριά καρδιά κι άλλοι… ελαφρά τη καρδία στην τάξη.
