Πώς ξεκίνησαν φέτος τα σχολεία; (Σεπτέμβρης 2023 – Συζήτηση μ’ έναν γονιό)
Του Ηλία Παπαχατζή*
-Καλημέρα, δάσκαλε
-Καλημέρα, Βασίλη. Τι κάνεις;
-Καλά είμαι. Καλή σχολική χρονιά να έχετε
-Ευχαριστούμε… Για να δούμε!
-Πάλι προβλήματα, δάσκαλε…
-Πολλά, Βασίλη… Καλή χρονιά και στα παιδιά σας
-Ευχαριστούμε…. εμένα κλαίει η ψυχή μου για τα παιδιά στη Θεσσαλία. Εκείνα τα παιδιά θα πάνε σχολείο;
Αξιολόγηση… από ποιον, για ποιους και με ποια προοπτική;
Του Ηλία Παπαχατζή*
Εκεί λοιπόν, που ο κλάδος διεκδικούσε μαζικούς διορισμούς, ώστε να πάψει η ομηρία των αναπληρωτών και να ξεκινήσουν εγκαίρως τα σχολεία… Εκεί που απαιτούσαμε την επαναφορά των κοινωνικών επιστημών και των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα Λύκεια, ήρθε το υπουργείο και «μας επαναφέρει στην τάξη«.
-Δεν είναι αυτά τα θέματα της εκπαίδευσης, κύριοι
-Και ποια είναι δηλαδή; Δε θέλουμε περιφερόμενους εκπαιδευτικούς, ούτε νέους άμουσους και απαίδευτους υπηκόους. Και σταματήστε αυτό το πείραμα με την «ελάχιστη βάση εισαγωγής» στα Πανεπιστήμια.
-Μα τι λέτε; Δεν είναι ζητήματα αυτά. Αυτό που λείπει απ’ την Παιδεία είναι η αξιολόγηση.
Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων: ευκαιρία ή κατάρα;
Του Ηλία Παπαχατζή*
Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων: ανατροφοδότηση της εκπαιδευτικής λειτουργίας ή μοχλός για την κατηγοριοποίηση, υποβάθμιση και κλείσιμο σχολείων;
Ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από την κοινωνική κατακραυγή απέναντι στον τελευταίο νόμο για τα Πανεπιστήμια (με επιστέγασμα τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι “η είσοδος της αστυνομίας φέρνει το δημοκρατικό αέρα στα ΑΕΙ”… δήλωση αντίστοιχη της μη σχέσης των κυβερνώντων με τη δημόσια εκπαίδευση -αφού οι αρμοδιότεροι απ’ αυτούς ποτέ δε σπούδασαν σε δημόσιο ΑΕΙ) και η υπουργός επαίρεται ότι έρχεται νέος νόμος, που θα φέρει την ελευθερία και την αυτονομία στην Α/θμια και Β/θμια εκπαίδευση.
Μέχρι τότε τα σχολεία πιέζονται αυτές τις μέρες να εφαρμόσουν το νόμο για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Καλούνται να αξιολογήσουν το έργο τους εκπαιδευτικά και διοικητικά. Το έργο για μια χρονιά, που το περισσότερο διάστημα ήταν (είναι) κλειστά κι επομένως το μόνο, που καλούνται με ρεαλιστικούς όρους να διασώσουν (στο μέτρο που μπορούν), είναι η υγεία και η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών.
Ο Ηλίας Παπαχατζής δεξιά και αριστερά του ο Χρήστος Κόντης (Πρόεδρος των «Εν Αθήναις κερτεζιτών»)
Παρακολουθώντας εδώ και αρκετό καιρό την ενασχόληση του φίλου Παναγιώτη Μπούρδαλα με τη φύση και τις επενέργειές της στη ζωή της ιδιαίτερης πατρίδας του μέσω του διαδικτύου, όπου δημοσίευε φωτογραφίες και σχόλια, είχα εντυπωσιαστεί.
Με ιδιαίτερη χαρά έμαθα ότι σκεπτόταν να εκδώσει κάποιες απ’ τις μελέτες του και με ακόμη μεγαλύτερη δέχτηκα την πρότασή του να παρουσιάσω το πρώτο του βιβλίο!
Τράπεζα Θεμάτων: Ελπίδα ή Παγίδα
Του Ηλία Παπαχατζή
Με το νόμο 4186 (17 Σεπτεμβρίου 2013) θεσμοθετήθηκαν μία σειρά από αλλαγές στο ελληνικό Λύκειο. Οι πιο σημαντικές συνδέονται με την εισαγωγή της Τράπεζας Θεμάτων, την αλλαγή (αυστηροποίηση) του τρόπου προαγωγής των μαθητών στην επόμενη τάξη, καθώς και με τη δημιουργία νέων τεχνικών σχολών μετά το Γυμνάσιο, των ΣΕΚ (Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης).
Η εφαρμογή του νέου πλαισίου σε σχέση με την Τράπεζα Θεμάτων (Τ. Θ.) και τον νέο τρόπο προαγωγής των παιδιών είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή του 20% των μαθητών της Α΄ Λυκείου για το Σεπτέμβριο. Οι αλλαγές και οι τροπολογίες του Υπουργείου Παιδείας για τη μείωση του ποσοστού των παραπεμπόμενων μαθητών δεν είχαν ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Μήπως αυτές είχαν επικοινωνιακούς σκοπούς; Ή απλώς οι επιτελείς του Υπουργείου και η νέα του ηγεσία ήθελαν να πείσουν ότι επιμένουν στην έξωση των «κακών» μαθητών από το Λύκειο;
