Νέοι καιροί

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Τι φωνάζει αυτός ο θεματοφύλακας

από το βήμα, ωρυόμενος

καθαρότητα κι ορθοδοξία;

Τα στίφη των νέων

που περνούν δίπλα του

τον αγνοούν

 

Κρυμμένα  στο χώμα

τα διαμάντια περιμένουν

ακατέργαστα

 

Πώς να ζωστούν με τα παλιά άρματα

οι νέοι μαχητές

Νέοι πόλεμοι, νέα όπλα

Ας σκύψει επιτέλους στο χώμα

ο κρονόληρος

να μαζέψει τα πολύτιμα πετράδια

 

Κι ας τα φωτίσει με αυγινό φως

ανέσπερο

Μήπως και λάμψει η μέρα μας

Αλλιώτικα

 

* Γιάννης Ποταμιάνος, το Ξέφωτο της Ποίησης, http://toxefwto.blogspot.gr/

ΠΗΓΗ: Τετάρτη, 27 Σεπτεμβρίου 2017, http://toxefwto.blogspot.gr/2017/09/blog-post_27.html