Το δέντρο των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών και το δάσος

Ή: ΣΜΥΚ, όπως λέμε… σμίκρυνση;

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Κοντοστάθηκα με ευχαρίστηση σε μια φράση ενός κειμένου το οποίο έφτασε στα χέρια μου ως νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τίτλο «Δευτεροβάθμια Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Σχολές Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών». Η φράση βρίσκεται στο άρθρο 29 και αφορά την ίδρυση ΣΜΥΚ – Σχολών Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών. Ολόκληρο το άρθρο λέει: «Αποκλειστικός σκοπός των ΣΜΥΚ είναι η εκπαίδευση υποψηφίων Κληρικών της, κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, υψηλού μορφωτικού επιπέδου και εκκλησιαστικού ήθους, με προσήλωση στις δημοκρατικές αξίες, για να υπηρετήσουν στην Ελλάδα ή στις κοινότητες του Απόδημου Ελληνισμού».

Eat the Christians: για τη μολυσματική παρουσία των χριστιανών στο δημόσιο χώρο

Του Σωτήρη Μητραλέξη*

Είναι πολύ νωρίς για να γίνει η εδώ συζήτηση, εξ ου και είναι άκαιρη: είναι αδύνατον να γίνουν σοβαρές συζητήσεις πάνω στην ακμή του παροξυσμού. Κάτι όμως πρέπει να λεχθεί για το γεγονός πως εδώ και δυο-τρεις εβδομάδες, εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού, η δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα αφιερώνεται κατά το ήμισυ στην εκκλησία και στον κόσμο της, στο τι κάνει και τι δεν κάνει (σήμερα, Τετάρτη 18 Μαρτίου, ξεφύλλισα σειρά εφημερίδων και δεν υπήρχε ούτε μία που να μην αφιερώνει τουλάχιστον δύο-τρεις αναφορές/άρθρα στο θέμα — χώρια τα social media, φυσικά). Σε ανησυχητικό πλήθος συμπολιτών μας, και με τον καθαγιασμό και την άφεση του ότι το ζήτημα αφορά με επείγοντα τρόπο στη δημόσια υγεία, στη ζωή και στο θάνατο, αυτή η συζήτηση παίρνει τη μορφή της καταδίκης του εξιλαστήριου θύματος: με αναφορά και στους πιστούς, όχι απλώς σε μια εκκλησιαστική ιεραρχία, ακούμε και διαβάζουμε: «δολοφόνοι», «ζώα», «φονιάδες», «αυτούς θα έπρεπε να κλείσουμε στις Μόριες». «Επικίνδυνοι για εμάς», μιάσματα που θα φέρουν τη μόλυνση στην κοινότητα ημών των υπολοίπων. Ας αρχίσουμε με μια επισκόπηση των γεγονότων πριν επιχειρηθεί ένα βλέμμα στο παραπάνω.

1. Ξεκινάμε με το προφανές: προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί το σύστημα υγείας στην επόμενη φάση εξάπλωσης του κορωνοϊού, οι πάντες ομολογούν ότι είναι υψίστης σημασίας να επιβραδυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η διάδοσή του (τα μέτρα δεν λαμβάνονται για να μην αρρωστήσουμε, αλλά για να αρρωστήσουμε όσο το δυνατόν πιο αργόσυρτα —το περίφημο flatten the curve), κάτι το οποίο επιτυγχάνεται με την μέγιστη αποφυγή συναθροίσεων. Άρα, όλοι οι χώροι συνάθροισης -μπαρ, εκκλησίες, σχολεία, καφετέριες, μαγαζιά πλην της τροφοδοσίας- κλείνουν.

Η Εκπαίδευση και ο Ειδικός Ρόλος των Κερτεζιτών Αγωνιστών κατά την Περίοδο της Εξέγερσης του 1821 (200 χρόνια)

Από το ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας Αχαΐας

Ι. Η πορεία της τηλε-ημερίδας

(για καλύτερη περιήγηση στο βίντεο στο τέλος):

1) Εισαγωγή του υπεύθυνου του ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας κ. Χάρη Μοσχόπουλου: από το 00.00 έως το 4.35 λεπτό.

2) Χαιρετισμός Δημάρχου Καλαβρύτων κ. Αθανασίου Παπαδόπουλου: από το 4.35 έως το 12.20 λεπτό.

3) Κάλεσμα από το μέλος του ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας κ. Κώστα Κυριακόπουλου προς τον  βοηθό Δημάρχου κ. Σωτήρη Γ. Δουκλιά: από το 12.20  έως το 12.45 λεπτό.

4) Χαιρετισμός του βοηθού Δημάρχου Καλαβρύτων, κερτεζίτη κ. Σωτηρίου Γ. Δουκλιά: από το 12.45 έως το 17.08 λεπτό.

5) Παρουσίαση από τον κ. Κώστα Κυριακόπουλο της 1^ης εισηγήτριας (κερτεζίτισσας στην καταγωγή από τον πατέρα της) εκπαιδευτικού και Δρ ιστορίας κ. Γιούλας Γ. Κωνσταντοπούλου: από το 17.08 έως το 18.40 λεπτό.

6) 1^η Εισήγηση της εκπαιδευτικού και Δρ ιστορίας κ. Γιούλας Γ. Κωνσταντοπούλου με θέμα «Παιδεία και Εκπαίδευση στα Καλάβρυτα και τα Καλαβρυτοχώρια κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους και την περίοδο του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία», από

το 18.40 έως το 58.26 λεπτό.

7) Ευχαριστίες στην 1^η εισηγήτρια και παρουσίαση από τον κ. Κώστα Κυριακόπουλο στου 2ου εισηγητή  κερτεζίτη εκπαιδευτικού, φυσικού, θεολόγου, αρθρογράφου, συγγραφέα και ειδικού ερευνητή της φύσης, ζωής και ιστορίας της Κέρτεζης, Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα από  58.26 έως το 59.38 λεπτό.  

8) 2^η Εισήγηση του εκπαιδευτικού και  συγγραφέα Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα με θέμα  «τους Κερτεζίτες στον Αγώνα της Εθνικό-Απελευθερωτικής Επανάστασης του 1821 και τις επαναστατικές διαδικασίες από τα Ορλωφικά μέχρι και τον Καποδίστρια», από το 59.38 λεπτό έως την 02.15.45 ώρα.

9) Ευχαριστίες στον 2ο εισηγητή από τον κ. Κώστα Κυριακόπουλο και κάλεσμα του μέλους του ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας κ. Έλενας Ζωδιάτου για ερωτήσεις στους δύο εισηγητές, από  την  02.15.45 έως την 02.16.05 ώρα.

10) Ευχαριστίες της κ. Έλενας Ζωδιάτου τους δύο ομιλητές και εκφορά 2 ερωτήσεων από την ειδική πλατφόρμα της εκδήλωσης προς την κ. Γιούλα Κωνσταντοπούλου, από την 02.16.05 έως την 02.17.45 ώρα.

11) Απαντήσεις στις δύο ερωτήσεις της κ. Κωνσταντοπούλου, από την 02.17.45 έως την 2.22.22 ώρα.

12) Ικανοποίηση της κ. Έλενας Ζωδιάτου για την κάλυψη από τις απαντήσεις των δύο ερωτήσεων από την 2.22.22 έως την 2.22.32 ώρα.

13) Συμπλήρωση απάντησης των δύο ερωτήσεων από την κ. Γιούλα Κωνσταντοπούλου από την 2.22.32 έως την 2.23.52 ώρα.

14) Εκφορά 2 πρώτων ερωτήσεων από την κ. Έλενα Ζωδιάτου προς τον Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα, από την 2.23.52 έως την 2.24.33 ώρα.

15) Απάντηση του Παναγιώτη Μπούρδαλα στις 2 πρώτες ερωτήσεις από την 2.24.33 έως την 2.28.50 ώρα.

16) Εκφορά της 3^ης και τελευταίας ερώτησης από την κ. Έλενα Ζωδιάτουπρος τον Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα, από την 2.28.50 έως την 2.29.10 ώρα.

17) Απάντηση του Παναγιώτη Μπούρδαλα  στην 3^η  ερώτηση από την 2.29.10 έως την  2.31.16 ώρα.

18) Ικανοποίηση της κ. Έλενας Ζωδιάτου για την κάλυψη από τον Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα για τις απαντήσεις των τριών ερωτήσεων και κάλεσμα του υπευθύνου του ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας κ. Χάρη Μοσχόπουλου για κλείσιμο της τηλε-ημερίδας από την 2.31.16 έως την   2.31.26 ώρα.

19) Κλείσιμο τηλε-ημερίδας με ευχαριστίες και ανακοίνωση νέων δράσεων του κ. Χάρη Μοσχόπουλου από την 2.31.28 έως και την 2.32.50 ώρα.

20) Ευχαριστίες και ευχές από Παναγιώτη Μπούρδαλα και Σωτήρη Δουκλιά από την 2.32.50 έως την 2.33.17 ώρα.

ΙΙ. Η προβολή του βίντεο από το κανάλι στο του ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας

Πατήστε: Παρακολούθηση στο You Tube.

Sisco / Webex ως Δούρειος ίππος πελατείας

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Α΄ ΜΕΡΟΣ: Και οι μαθητές – φοιτητές ως μαύρος χρυσός

«Η Audrey Watters, κορυφαία ανεξάρτητη συγγραφέας στον τομέα της εκπαίδευσης και συγγραφέας του ιστολογίου Hack Education, έδωσε μια ομιλία^[1] σχετικά με το «(Φοιτητής) Τα δεδομένα είναι το νέο πετρέλαιο: MOOCs, μεταφορά και χρήματα». Εξέτασε τα «δεδομένα των μαθητών ως το νέο πετρέλαιο» – τη μεταφορά και τα χρήματα πίσω από τα δεδομένα εκπαίδευσης και τα μαθησιακά αναλυτικά στοιχεία που γίνονται διαδεδομένα στις συζητήσεις γύρω από τα MOOCs και την ηλεκτρονική μάθηση. Ο Α. Μορίς Ματίζ, Διευθυντής της CCNMTL, παρουσίασε την ομιλία».

Με άλλα λόγια η μείωση του ποσοστού κέρδους ανοίγει την όρεξη για νέες αγορές. Θεωρείται ότι δεκατρία τρισεκατομμύρια δολάρια είναι η περιουσία 2800 μεγιστάνων του πλανήτη στις μέρες μας. Η διατήρηση και η αύξηση όμως του πλούτου τους λειτουργεί όπως η καταβόθρα. Τα καταπίνει όλα, εάν δεν υπάρξει σχέδιο αντιμετώπισης. Εκτός από τις καταστροφές στους πολέμους, στις ιμπεριαλιστικές επιδρομές, στις φυσικές καταστροφές, στα οργανωμένα χρέη των χωρών και των πολιτών ήλθε τώρα και η συνδημία. Η πανδημία, κατά άλλους, επιτάχυνε τα κέρδη των ολίγων αυτών με την επιτάχυνση της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης.

Δημόσια Εκπαίδευση και covid – 19

Το Δημόσιο σχολείο στη μέγγενη της σαπίλας και του Ο.Ο.ΣΑ.

Γ΄ ΜΕΡΟΣ: Τα πρώτα αποτελέσματα της ψευδώνυμης «τηλε-εκπαίδευσης»

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Η εκπαίδευση είναι εκπαίδευση εφόσον και για όσο είναι κατά βάση διδασκαλία και με παιδαγωγικές σχέσεις. Πως όμως προοδεύει η διδασκαλία, ποιος είναι ο ρόλος της σχολικής τάξης (μικρότερης ή μεγαλύτερης σε μέγεθος), ποια η σχέση πρακτικών εφαρμογών (εργαστηριακές ασκήσεις), ποιος ο ρόλος της ομαδοκεντρικής συμμετοχής των μαθητών και μαθητριών, ποιος ο ρόλος των συναισθημάτων, ποιος ο ρόλος της σχολικής κοινότητας, της τοπικής κοινωνίας του σχολείου, ποιος ο ρόλος του όλου σχολικού εκπαιδευτικού συστήματος; Και στις μέρες μας, ποιος είναι ο ρόλος της τηλε-επιρροής (ραδιόφωνο, τηλε-όραση, διαδίκτυο, τηλε-κάμερες, τηλε-συζητήσεις);

Ο πρόσφατα υφυπουργός παιδείας κος Άγγ. Συρίγος στις 24.02.2021, δήλωσε: «Επειδή έκανα μαθήματα με τηλεκπαίδευση κατά το εαρινό εξάμηνο του 2020, πιστέψτε με, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις. Είναι σαν να μιλάς σε έναν τοίχο, σε μια οθόνη. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το πράγμα. Το κάνουμε εξ ανάγκης. Ούτε οι καθηγητές το θέλουν. Χάνεις τη ζωντάνια του μαθήματος, χάνεις τα πάντα…».

Όμως η φετινή υποχρεωτικότητα της «τηλε-εκπαίδευσης» στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή προς ανηλίκους και μεγάλης οικονομικής και γνωστικής διαστρωμάτωσης, στην περίοδο μάλιστα της αποστασιοποίησης από το ζωντανό σχολείο, της «καραντίνας», οδήγησε την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών σε μια τηλε-επικοινωνία, που κυρίως στις πόλεις οι εκπαιδευτικοί μπήκαν στα σπίτια των μαθητών.

ΟΟΣΑ, Ε.Ι. και το Ζωντανό σχολείο

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Πρόσφατα η Ε.Ι. (Παγκόσμια Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών) καλεί τα συνδικάτα-μέλη τους να σχολιάσουν την έκθεση του ΟΟΣΑ σε σχέση με την «τηλε-εκπαίδευση», καθώς οι απόψεις τους πάνω σε τέτοιου είδους αναφορές είναι ζωτικής σημασίας στο να τροφοδοτούν την Ε.Ι. και τις γραμμές έρευνας που διεξάγει σε διεθνές επίπεδο. Ο David Edwards, Γενικός Γραμματέας της Ε.Ι., δήλωσε πρόσφατα γι’ αυτή την έκθεση του ΟΟΣΑ ότι: «Παρά τις αδυναμίες της, ο λόγος που η έκθεση αυτή είναι σημαντική είναι επειδή περιλαμβάνει μια από τις πιο ξεκάθαρες δηλώσεις που έχει κάνει ο ΟΟΣΑ μέχρι σήμερα αναφορικά με τη σπουδαιότητα των εκπαιδευτικών και των σχολείων για την κοινωνική, συναισθηματική και γνωστική μάθηση των μαθητών…»[1]. 

Η Ε.Ι. σημειώνει μια σειρά από νέα συμπεράσματα του ΟΟΣΑ: «…α) Κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτήματα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην επίδοση των μαθητών. β) Στη σχέση φύλου και μαθητικής επίδοσης, τα αγόρια φαίνεται να έχουν μεγαλύτερα προβλήματα πειθαρχίας στην τάξη και να επηρεάζονται περισσότερο από οργανωτικά θέματα του σχολείου απ’ ότι τα κορίτσια. γ) Τάξεις αποτελούμενες από μαθητές με διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο και με διαφορετικές ικανότητες/επιδόσεις έχουν γενικότερα θετικό πρόσημο πάνω στην επίδοση του μαθητή. δ) Υπερβολικές διοικητικές ευθύνες για τους εκπαιδευτικούς υπονομεύουν τη μάθηση των μαθητών…».

Ας σχολιάσουμε τα τέσσερα αυτά σημεία για την υποχρεωτική και υπερβολική χρήση της ΕξΑΕ («τηλε-εκπαίδευσης») στην Ελλάδα.

ΙΙ. Μικρός σχολιασμός στο α)

Δημοσιογράφοι και αστυνόμοι

Του Γιώργου Σταματόπουλου*

Εκείνοι οι δημοσιογράφοι των [πολύ] πρωινών, αλλά και των επόμενων εκπομπών της τηλοψίας, έχουν μια δική τους άποψη για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Δεν δίνουν χώρο και δικαίωμα στους «αντιπάλους», στους διαφορετικούς, στους εγκληματίες, στους δολοφόνους· γι’ αυτούς μετράει ότι ο Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί έντεκα φορές για ανθρωποκτονία, άρα τι ψάχνουμε τώρα, λένε ανενδοίαστα και προκλητικά. Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει δικαιώματα και να τα διεκδικεί, τους φαίνεται ακατανόητο. Ακριβώς τους είναι ακατανόητο διότι ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πώς απολαμβάνουν αυτοί τις θεσούλες τους σήμερα, πόσοι αγώνες έχουν γίνει από ανθρώπους της Αριστεράς για να υπάρξει ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη και ψήφιση κοινωνικών δικαιωμάτων ώστε να προστατεύονται τα αδύνατα στρώματα της κοινωνίας από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας (καλή ώρα).

Τα σοβαρά ζητήματα που θέτει το κύμα καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση

Του Κώστα Σιαμάντη*

«Μια σπίθα αρκεί για να ανάψει φωτιά στον κάμπο»

Μπορεί το συγκεκριμένο απόφθεγμα να το είχε χρησιμοποιήσει ο Μάο Τσε Τουνγκ για να περιγράψει το αναπόφευκτο της επαναστατικής πλημμυρίδας που θα συγκλόνιζε τη δεκαετία του ’30 απ’ άκρου σ’ άκρον την Κίνα, όμως η διαλεκτική της ρήσης κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα όσα γινόμαστε μάρτυρες στις μέρες μας. Η σπίθα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η Σοφία Μπεκατώρου. Μία τοποθέτησή της στο πλαίσιο της ημερίδας «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι που διοργάνωσε το υπουργείο Αθλητισμού και η συνέντευξη την οποία έδωσε ακολούθως στο περιοδικό Marie Claire για τον βιασμό τον οποίο υπέστη το 1998, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ένα κύμα καταγγελιών σάρωσε τον χώρο της ιστιοπλοΐας και εξαπλώθηκε γρήγορα στον πανεπιστημιακό χώρο, στον χώρο της μουσικής και στον χώρο του θεάματος.

ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ

Του Χάρη Ναξάκη*

Οι αρχαιοελληνικοί μύθοι, όπως και οι μύθοι κάθε πολιτισμού, αποτυπώνουν κοινωνικές σημασίες, αρχές και υλικά μέσα με τα οποία ένας πολιτισμός επιδιώκει να νοηματοδοτήσει την ύπαρξή του και να την αποτυπώσει σε θεσμούς, να δώσει απάντηση στο ερώτημα με τί εργαλεία θα χτίσουμε μια ενάρετη ζωή. Γι’ αυτό οι μύθοι είναι πραγματικοί, διότι εκφράζουν μια ορισμένη νοηματοδότηση του κόσμου από τον άνθρωπο. Ο όχι και τόσο προβεβλημένος μύθος για το τέλος του αποτρόπαιου Καιάδα ήταν αποτέλεσμα ενός ηθικού διλήμματος. Ο γιος μεταφέρει τυλιγμένο σε μια κουβέρτα τον ηλικιωμένο και βαριά άρρωστο πατέρα του για να τον πετάξει στον τρομακτικό Καιάδα. Πριν συμβεί το ανήθικο, ο πατέρας επιθυμεί να δώσει στον γιο του μια τελευταία συμβουλή: Γιε μου, φύλαξε την κουβέρτα γιατί θα σου χρειαστεί στο μέλλον. Ο γιος μετανιωμένος πήρε τον πατέρα του για να πεθάνει στον οίκο του και ο Καιάδας έκτοτε καταργήθηκε.

Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων: ευκαιρία ή κατάρα;

Του Ηλία Παπαχατζή*

Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων: ανατροφοδότηση της εκπαιδευτικής λειτουργίας ή μοχλός για την κατηγοριοποίηση, υποβάθμιση και κλείσιμο σχολείων;

Ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από την κοινωνική κατακραυγή απέναντι στον τελευταίο νόμο για τα Πανεπιστήμια (με επιστέγασμα τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι “η είσοδος της αστυνομίας φέρνει το δημοκρατικό αέρα στα ΑΕΙ”… δήλωση αντίστοιχη της μη σχέσης των κυβερνώντων με τη δημόσια εκπαίδευση -αφού οι αρμοδιότεροι απ’ αυτούς ποτέ δε σπούδασαν σε δημόσιο ΑΕΙ) και η υπουργός επαίρεται ότι έρχεται νέος νόμος, που θα φέρει την ελευθερία και την αυτονομία στην Α/θμια και Β/θμια εκπαίδευση.

Μέχρι τότε τα σχολεία πιέζονται αυτές τις μέρες να εφαρμόσουν το νόμο για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Καλούνται να αξιολογήσουν το έργο τους εκπαιδευτικά και διοικητικά. Το έργο για μια χρονιά, που το περισσότερο διάστημα ήταν (είναι) κλειστά κι επομένως το μόνο, που  καλούνται με ρεαλιστικούς όρους να διασώσουν (στο μέτρο που μπορούν), είναι η υγεία και η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών.