Αρχείο κατηγορίας Θεολογία και επιστήμες

«Γάμος» ΛΟΑΤΚΙ+ και «διάλογος» κωφών…

«Γάμος» ΛΟΑΤΚΙ+ και «διάλογος» κωφών…

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

   Με 176 βουλευτές από τους 300, με ψήφους κυρίως από τα τρία μνημονιακά κόμματα Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με καθολική υπερψήφιση από την «Πλεύση Ελευθερίας», σηματοδοτήθηκε μια νέα πραγματικότητα.

   Ονομάστηκε «γάμος» (πολιτικός), μεταξύ μελών της «ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας», δηλαδή των ομόφυλων συνανθρώπων μας με ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τον καθιερωμένο των ετερόφυλων. H Χώρα μας κατατάσσεται ως η 37η χώρα στον κόσμο για την αναγνώριση αυτού του θεσμού, ως πολιτικού γάμου.  Έτσι οδηγήθηκε και στην τροποποίηση του άρθρου 1350 του Αστικού Κώδικα. Εισάχθηκε νομικά για το κράτος ο κανόνας ότι «γάμος συνάπτεται μεταξύ δύο προσώπων ίδιου ή διαφορετικού φύλου». Η Ελλάδα έγινε η πρώτη «ορθόδοξη» χώρα που διαφοροποιείται από τις άλλες χώρες της «ορθόδοξης» Ανατολής.

ΙΙ. Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Συνέχεια

Ο Παναγιώτης Μπούρδαλας ισορροπεί συνετά και αποφεύγει… στο νέο του θεανθρωπολογικό δοκίμιο

Ο Παναγιώτης Μπούρδαλας ισορροπεί συνετά και αποφεύγει… στο νέο του θεανθρωπολογικό δοκίμιο

Του Πέτρου Θωμαΐδη*

«Ο ΘΕΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΘΕΟΣ ΣΧΩΡΕΣΤΟΝ

Σύνθημα έξω από έναν Ιερό Ναό στην Πάτρα.

Ή η εξομολόγηση ενός άνδρα.

Κάθε φορά που το Θεό εξορίζουμε στους κοσμικούς ουρανούς,

η κίνηση από και προς τις καρδιές των ανθρώπων καταντά κίνηση προς τη μεταφυσική φιλοσοφία.

Ορμή και λατρεία της επιστήμης, της πολιτικής, του αθλητισμού, της λαγνείας.

Και όλο αυτό καταντά θρησκοληψία.

Ιδεαλιστές, υλιστές, ηθικιστές, ρομαντικοί ή πρακτικιστές, με αυτή τη θρησκοληψία επιβιώνουμε.

Και εγώ, μπλεγμένος μέσα στη θρησκεία της επιστήμης,

δεν μου μένει παρά να προσκυνήσω το είδωλο της φύσης».

Συνέχεια

Η ευχαριστιακή θεολογία μετά την πανδημία του κορωνοϊού

Η ευχαριστιακή θεολογία μετά την πανδημία του κορωνοϊού

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Του Θεόφιλου Αμπατζίδη*

Η πρόσφατη, όντως καταστροφική πανδημία του κοροναϊού, προβληματίζει έντονα για την επόμενη μέρα σε πολλά επίπεδα.

Μακριά από κάθε είδους κινδυνολογία, οι τεράστιες επιπτώσεις, κυρίως στην οικονομία αλλά και σε επίπεδο επανατοποθέτησης πολλών θεσμών, ελευθεριών και δικαιωμάτων, ορίζουν νέες, πρωτόγνωρες παραμέτρους στην κοινωνικοπολιτική ζωή.

Από την έκπληξη αυτού του παγκόσμιου «εξαίφνης» δεν ξέφυγε ούτε η ορθόδοξη θεολογία, εφόσον σχεδόν ταυτόχρονα με τις απαρχές της εξάπλωσης της νόσου στο ευρωπαϊκό έδαφος και ιδίως στον τόπο μας, αναζωπυρώθηκε η συζήτηση για τη δυνατότητα εξάπλωσης της νόσου και από τα ευχαριστιακά είδη.

Θεολογία και Παράδοση: το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Θεολογία και Παράδοση: το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Του Αρχιμ. π. Θεοδόσιου Μαρτζούχου*

“Ιδέες επαναλαμβανόμενες, ή Ζωή παλλόμενη;

Θεία Ευχαριστία

Μικρόβια

Και Ναοί… αντιμικροβιακά καταφύγια

____________________________

Γι’ αυτό σου λέω

Μην κοιμάσαι είναι επικίνδυνο.

Μην ξυπνάς, θα μετανοιώσεις.”

Τ. Λειβαδίτης

Κάθε Κυριακή οι χριστιανοί μαζεύονται εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια και επιτελούν ανάμνηση του θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού με τρόπο που τους έδειξε και τους είπε Εκείνος.

Πήρε το βράδυ του Μυστικού (όχι με την έννοια του κρυφού, αλλά του ασύλληπτου στο νου του ανθρώπου) Δείπνου στα χέρια Του ψωμί και κρασί (συστατικές τροφές της ανθρώπινης ζωής) τα «ανέφερε» στο Θεό και Πατέρα Του τα ευλόγησε και μας είπε ότι αυτά είναι το Σώμα Του και το Αίμα Του. Οι χριστιανοί επειδή Τον αγαπούν και Τον εμπιστεύονται αποδέχονται την διαβεβαίωση Του γι’ αυτό. Ότι δηλαδή είναι Σώμα και Αίμα Του, παρά τα φαινόμενα! Για τα μάτια του σώματος συνεχίζουν να είναι ψωμί και κρασί, στα μάτια όμως της πίστεως είναι Σώμα και Αίμα Του. Άλλωστε και όταν Εκείνος ήταν στη γη ανάμεσά μας, δεν ήταν αντιληπτή στα μάτια μας η θεότητα. Διαρκώς την ανθρώπινη υπόσταση βλέπαμε. Ακόμα περισσότερο όπως λέει και η μεσαιωνική προσευχή «Adoro te devote Latens Deitas…»: «Πάνω στο Σταυρό ήταν κρυμμένη μόνο η θεότητα, εδώ είναι κρυμμένη και η ανθρώπινη ιδιότητα.

Και στις δύο ωστόσο, πιστεύοντας και ομολογούντας τες, ζητώ εκείνο που ζήτησε ο μετανοημένος ληστής: Χωρίς πληγές σαν το Θωμά, να εξετάζω· «Ο Θεός μου» και εγώ να σε ομολογώ. Σ΄ εσένα να έχω την ελπίδα μου· Εσένα ν’ αγαπώ».

Ο ά-σωτος ιός και η ανέγκλειστη Ανάσταση

Ο ά-σωτος ιός και η ανέγκλειστη Ανάσταση

Του Σταμάτη Πορτελάνου*

Ο Jung θεωρεί ότι αποτελεί σχεδόν γελοία προκατάληψη το να μη δεχόμαστε άλλη πραγματικότητα πέραν της σωματικής. Σημειώνει ότι η μόνη μορφή πραγματικότητας για την οποία έχουμε άμεση γνώση είναι η ψυχική. Ποιος, όμως, μας δίνει αναγωγές για να κατανοήσουμε τη φύση μας και τον εαυτό μας; Αυτό θα όφειλε να είναι το πρόταγμα και το πρόσταγμα μιας γενικής παιδείας, η οποία διασώζει την καλλιέργεια της ψυχής.

Πραγματολογικά μπορούμε να αντλήσουμε παραδείγματα από την ιστορία και όχι από αφηρημένες σκέψεις ή ιδεοληψίες. Η ιστορία με τις επιστήμες και τους κλάδους τους είναι απαραίτητη για να μελετήσουμε και να ερμηνεύσουμε τη ζωή και την εξέλιξή της. Ο μεταδιδόμενος ιός (νέος κορωνα-ϊός) είναι μια ά-λογη, απείθαρχη φθοροποιός ύλη γι’ αυτό ανεξέλεγκτα δρά και προσβάλλει χωρίς διακρίσεις ά-λογα και έλ-λογα όντα. Είναι α-ταξικός δεν υπολογίζει αξιώματα, κοινωνικές τάξεις και κατηγοριοποιήσεις ανθρώπων πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων  πιστών, αγνωστικιστών, απίστων, επιστημόνων και μη.  Ως θανατη-φόρος ιός είναι, οντολογικά, χωρίς συνείδηση, δηλαδή εγγενώς ασυνείδητα ά-σωτος. Γι’ αυτό και δεν  έχει ούτε απαιτείται κάποια επιστροφή (σωτηρία), υπό την έννοια υγιούς συνειδητής κατάστασης και αλλαγής τρόπου ύπαρξης. Και τούτο επειδή στερείται βούλησης για μεταστροφή σε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που «είναι» και «έχει». Έτσι, θα παραμείνει ά-σωτος και ολέθριος ιός, παράγοντας απώλειας, αφού δεν έχει αυτογνωσία, αλλά και γνώση ποιον ανώτερό του, οντολογικά, πολεμάει.